Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΒΑΡΔΑΡΙΑΣ

Προσάρμοσαν την πολιτική της χώρας μας ως προς το σκοπιανό, σε ένα δεδομένο, το οποίο επί 17 χρόνια δεν αμφισβητήθηκε. Ότι η ύπαρξη του κράτους της Βαρντάρσκα είναι προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων. Ως εκ τούτου, είναι επιτρεπτές οι υποχωρήσεις από μέρους μας και ανεκτή η αλυτρωτική πολιτική των Σλάβων της γείτονος. Παρά δε τη θέληση της πλειονότητας του ελληνικού λαού προς δράση, οι πολιτικοί μας καλύπτουν την επιθετικότητα των Σκοπιανών, δίνοντας την εντύπωση ότι αδυνατούν να αντισταθούν στις πιέσεις που υφίστανται από τους ισχυρούς της γης. Μας κατακλύζουν δε με εφευρήματα του τύπου, ότι ο χρονικός προσδιορισμός "νέα" είναι... γεωγραφικός όρος.Αυτό λοιπόν το δεδομένο - ότι δεν πρέπει να διαλυθεί το σκοπιανό κράτος - αποτελεί ένα από τα στερεότυπα, τα οποία ως έχοντα ισχύ "αξιωμάτων" των μαθηματικών, δεν επιδέχονται αμφισβητήσεως. Και ως θεμέλια οικοδομήματος στηρίζεται επί αυτών κάθε μετέπειτα συλλογισμός για λήψη αποφάσεων. Είναι, όμως, βέβαιο ότι κάθε θεωρούμενο στερεότυπο εμπεριέχει αλήθειες; Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πλειάδα λανθασμένων, αλλά δεν είναι του παρόντος. Θα αρκεσθούμε εδώ να διερευνήσουμε κατά πόσο το στερεότυπο «μας εξυπηρετεί η ύπαρξη του κράτους της Βαρντάρσκα» εδράζεται επί αληθούς βάσεως.Το επιχείρημα είναι, ότι προτιμούμε τη γειτνίαση με Σκοπιανούς, παρά με Βουλγάρους ή Αλβανούς, που κατά πάσα πιθανότητα θα διαμοιράσουν τα ιμάτια του τεθνεώτος γείτωνος απουσία ημών. Η ενδυνάμωση των δυο αυτών λαών με την αύξηση της επικράτειάς τους, θα συντελέσει και στην περαιτέρω αύξηση της βουλιμίας τους, ως προς την επεκτατική εις βάρος μας πολιτική τους. Άρα, θεωρούν ότι η Βαρντάρσκα λειτουργεί ως ανάχωμα στην ιμπεριαλιστική διάθεση κατάκτησης ζωτικού χώρου των δυο άλλων βόρειων γειτόνων μας και δεν επιτρέπει ενεργοποίηση του επεκτατικού μεγαλοϊδεατισμού τους. Αυτό είναι το στερεότυπο.Όμως, τμήμα των θεμελίων φαίνεται πως είναι ασταθές. Κατ’ αρχάς, διότι κατέστη πλέον κοινή συνείδηση ότι «λίγα είναι τα ψωμιά του». Το δυτικό τμήμα της επικράτειας του κράτους των Σκοπίων, το Τέτοβο, ήδη αποτελεί αυτόνομη επαρχία, μέχρι του σημείου να απαιτείται... άδεια για να την επισκεφθεί ο κ. Λάζαρ Ελενόφσκι, υπουργός Αμύνης του κράτους. Το εναπομείναν τμήμα για πόσο χρόνο θα κατορθώσει να διατηρηθεί, όταν και εντός αυτού βρίσκονται θύλακες Αλβανών (και στην ίδια την πρωτεύουσα), αλλά και οι διενέξεις με τους πολυπληθείς εντός της χώρας Βουλγάρους είναι καθημερινές;
Η εξαφάνιση της Βαρντάρσκα από τον χάρτη είναι πιθανή - και για πολλούς σίγουρη.Στην περίπτωση, που η ύπαρξή της είναι τόσο απαραίτητη για τις Η.Π.Α. ώστε να επωμισθούν αυτές το βάρος της συνεχούς χρηματοδοτήσεως για τη διατήρησή της, αλλά και να αποτρέψουν τη διάλυσή της, τότε γιατί να ανησυχούμε; Δεν πρόκειται να την καταλάβουν οι Αλβανοί και οι Βούλγαροι, άρα προς τι οι υποχωρήσεις μας, προκειμένου να παραμείνει αλώβητη, αφού άλλοι θα φροντίσουν γι` αυτό;Επομένως, η διάλυση της Βαρντάρσκα ή η ύπαρξή της, εξαρτάται από το συμφέρον των "σοφών" της υφηλίου. Η δική μας δηλαδή συμμετοχή είτε στη μια είτε στην άλλη περίπτωση, είναι άνευ σημασίας.
Προς τι επομένως οι υποχωρήσεις; Ό,τι συμβεί, θα συμβεί χωρίς εμάς.Ως προς την πιθανότητα υλοποιήσεως των μύχιων πόθων των άλλων βόρειων γειτόνων μας για δημιουργία Μεγάλης Αλβανίας ή Μεγάλης Βουλγαρίας, τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα γι’ αυτούς.
Είναι σχεδόν ξεκάθαρο ότι οι "σοφοί" έχουν επιλέξει τον τεμαχισμό των κρατών και τη δημιουργία μικρών, αδύναμων και ευκολοεξουσίαστων προτεκτοράτων. Για ποιο λόγο να επιτρέψουν την ενδυνάμωση (οικονομική, εδαφική, πληθυσμιακή) κρατών, που να προβάλλουν εμπόδια στην υλοποίηση των σχεδίων τους; Τι τους συμφέρει περισσότερο; Η ύπαρξη μιας Μεγάλης Αλβανίας ή τεσσάρων μικρών αδύναμων αλβανικών κρατών (με την προσθήκη και της Τσαμουριάς εντός της ελληνικής επικράτιας); Η ύπαρξη μιας Μεγάλης Βουλγαρίας ή - όταν θα έρθει και γι’ αυτήν το πλήρωμα του χρόνου - η αυτονόμηση των μουσουλμάνων, που αποτελούν το 30% περίπου του πληθυσμού της (Τούρκοι και Αθίγγανοι); Μια ανεξάρτητη μουσουλμανική Θράκη από τα τμήματα των τριών χωρών, θα εξασθενίσει και την Τουρκία, για να παύσει να συμπεριφέρεται ως Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Τα μέχρι τούδε συμβάντα παγκοσμίως, τείνουν στην υπόθεση ότι ελάχιστα πιθανή είναι η παντοειδής "μεγέθυνση" κρατών. Ευφυέστατα όμως το σύστημα ανέχεται τους μεγαλοϊδεατισμούς των γειτόνων μας, τους οποίους χρησιμοποιεί ως εργαλείο αποσταθεροποιήσεως της περιοχής.
Οι ισχυροί της γης άπληστοι είναι, ανόητοι όχι, για να δημιουργούν ισχυρά αντερείσματα.Μήπως, επομένως, είναι καιρός να προβληματισθούμε για την αλήθεια του στερεότυπου;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου