Κυριακή 28 Ιουνίου 2009


Χέρι-χέρι Τσάμηδες και Σκοπιανοί

Στις εκλογές της Κυριακής στην Αλβανία, στον συνασπισμό που ηγείται το Δημοκρατικό Κόμμα του πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα, συμμετέχουν μεταξύ άλλων τα μικρά κόμματα των Τσάμηδων και των αυτοαποκαλούμενων «Μακεντόνσκι», που ζουν στη γείτονα.
Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους, που οδήγησαν το ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ, το κόμμα που εκπροσωπεί την ελληνική εθνική μειονότητα στην Αλβανία, να εγκαταλείψει τη συνεργασία με τον Σαλί Μπερίσα και να στραφεί στον συνασπισμό υπό το σοσιαλιστικό κόμμα του Έντι Ράμα.
Το τελευταίο διάστημα, οι Τσάμηδες και οι Σλαβομακεδόνες, εντείνουν τη συνεργασία στα διεθνή φόρα, κατηγορώντας την Ελλάδα, για υποτιθέμενη καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, ζητώντας επιστροφή των περιουσιών τους και επανάκτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Στο πλαίσιο αυτό, το Σάββατο 27 Ιουνίου, «ημέρα γενοκτονίας Τσάμηδων» όπως έχει καθιερωθεί ομόφωνα από την αλβανική βουλή, προγραμματίστηκαν εκδηλώσεις σε διάφορες περιοχές της χώρας.
Τον περασμένο Μάιο, αντιπροσωπεία του φιλοσκοπιανού ελληνικού κόμματος «Ουράνιο Τόξο», βρέθηκε στην Αλβανία, για να παρακολουθήσει το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος των αυτοαποκαλούμενων «Μακεντόνσκι» της Αλβανίας, που ζουν στις περιοχές κοντά στην Πρέσπα. Εκπρόσωπος του «Ουράνιου Τόξου» συναντήθηκε με τον πρόεδρο του κόμματος των Τσάμηδων, που ονομάζεται Κόμμα Δικαίου και Σύνδεσης, στον οποίον πρότεινε ευθέως συνεργασία, προκειμένου να ... καθίσουν στο σκαμνί την Ελλάδα.
Είπε μεταξύ άλλων το μέλος του «Ουράνιου Τόξου» : «Μεταξύ μας βιώνουμε μια κοινή μοίρα. Χαιρόμαστε για την γνωριμία και ελπίζουμε πως θα έχουμε μελλοντική συνεργασία. Επειδή έχουμε κοινά προβλήματα, το «Ουράνιο Τόξο» ως μέλος του κόμματος «Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία», έχουμε τη δυνατότητα να σας βοηθήσουμε σχετικά με την παρουσίαση των δικών σας προβλημάτων.
Σύντομα θα ξεκινήσει μια διαδικασία στην Ελλάδα ... μια δικαστική διαδικασία κατά της Ελλάδας, σχετικά με τις περιουσίες των Μακεδόνων πολιτικών προσφύγων, όπου θα ζητηθεί απο την Ελλάδα η επιστροφή των περιουσιών και της ιθαγένειας αυτών των ανθρώπων. Για το λόγο αυτό εμείς θέλουμε να σας προτείνουμε, επειδή ήδη έχουμε μια καλή δικηγορική ομάδα, εάν θέλετε και εσείς να πάρετε μέρος σε αυτή τη διαδικασία, για να διεκδικήσουμε από κοινού τα δικαιώματα μας. Το «Ουράνιο Τόξο» έχει δημοσιοποιήσει την ιστορία και τα προβλήματά σας.. ελπίζω πως θα συναντιόμαστε και θα συνεργαζόμαστε συχνότερα».
Απαντώντας ο πρόεδρος του κόμματος των Τσάμηδων, αποδέχτηκε την πρόταση για συνεργασία με το «Ουράνιο Τόξο», εξαπολύοντας ταυτόχρονα επίθεση στους «κακούς» Έλληνες, για την «γενοκτονία» που δήθεν διέπραξαν εις βάρος τους πριν από 60 χρόνια.
Δήλωσε συγκεκριμένα : «Αν και είμαστε απομακρυσμένοι τα προβλήματά μας είναι παρόμοια. Το κόμμα μας, Κόμμα Δικαίου και Σύνδεσης, ήδη συμπληρώνει τέσσερα χρόνια λειτουργίας. Το πρόγραμμά μας, αφορά κυρίως η επίλυση των προβλημάτων των Τσάμηδων. Υπήρξαν καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας ... ακόμη χειρότερο γιατί ο αλβανικός πολιτικός κόσμος σιωπούσε. Είχαμε την κακή μοίρα να περάσουμε από μια γενοκτονία με επικεφαλής τον στρατηγό Ζέρβα, που ξεκίνησε στις 24/9/1944 Στην Παραμυθιά όπου ξεκίνησε η σφαγή, σκότωσαν αθώους ανθρώπους. Σφάγιαζαν μωρά 6 και 7 μηνών και τα έψηναν στη σούβλα. Μια γυναίκα την έκαψαν ζωντανή στην πλατεία της Παραμυθιάς. Οι άντρες του Ν. Ζέρβα έκαναν γενοκτονία σε αυτόν τον λαό. Μετά την Παραμυθιά πήγαν στην Ηγουμενίτσα και σε άλλα μέρη όπου συνέχισαν τις σφαγές. Το χειρότερο είναι πως η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε και πρέπει να σέβεται όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι εκτελεστές της εθνοκάθαρσης, όπως ο Ν. Ζέρβας, παρουσιάζονται σήμερα στην Ελλάδα ως εθνικοί ήρωες. Οι Τσάμηδες που ζουν σήμερα στην Αλβανία, ζητούν την αξιοπρέπεια τους. Το 1953 μας αφαιρέθηκε ομαδικά η ελληνική ιθαγένεια παρά την θέληση μας. Εμείς ζητάμε ότι και εσείς. Την επιστροφή της ιθαγένειας. Οι Τσάμηδες είχαν ελληνική ιθαγένεια, αλλά αλβανική εθνική καταγωγή. Αυτό είναι καταπάτηση των διεθνών και ευρωπαϊκών κανονισμών».
Αυτά λένε οι φίλοι μας οι Αλβανοί, οι οποίοι ζουν από τα χρήματα που τους στέλνουν οι συντοπίτες τους που ζουν και εργάζονται στην χώρα μας, αδιαφορώντας για τους κανόνες καλής γειτονίας και φιλοξενίας.
Είναι γνωστό ότι οι Τσαμιδες συνεργαστήκαν με τους Ιταλούς κατά την διάρκεια της Ιταλικής επίθεσης κατά της Ελλάδος το 1940, έσφαξαν, έκαψαν, βίασαν, λήστεψαν και εφάρμοσαν πολιτική εθνικής εκκαθάρισης στην περιοχή της Ηπείρου, κατόπιν ακόμα και μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας συνέχισαν το εθνοκτόνο έργο τους συνεργαζομενοι με τους Γερμανούς. Μετά την νίκη των συμμάχων και την οπισθοχώρηση των Γερμανών, αποχώρισαν μαζί τους , διότι είχαν κάνει φρικτά εγκλήματα κατά των Ελλήνων της Ηπείρου.
Καταδικαστήκαν με εξορίες από το κομμουνιστικό καθεστώς του Χότζα γιατί τους θεωρούσε πολιτικά υπόπτους διότι είχαν συνεργαστεί με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Και για να μην Ξεχνιόμαστε…. κάποιοι που απο ότι μάθαμε κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο διάφορα Μηνύματα προς τους Μακεδόνες πολίτες, πήραν την κατάλληλη Απάντηση απο τους Μακεδόνες πολίτες!!!

Τους έβαλαν στην Θέση τους!!

Ιδού και τα αποτελέσματα!!!

ouraniotoxo2009 Οι Μακεδόνες της Ελλάδος απάντησαν στις Ευρωεκλογές!!!

Ο ΛΑΟΣ είναι πλέον η 4η πολιτική δύναμη στην χώρα και η τρίτη στην Περιφέρεια Αττικής. Ο Ελληνικός Λαός έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση:
• Η λαθρομετανάστευση δεν είναι πλέον ανεκτή.


• Η εγκληματικότητα θα πρέπει να παταχθεί.


• Το Πανεπιστημιακό άσυλο πρέπει να καταργηθεί.


• Η Διαφθορά στην Δημόσια Διοίκηση πρέπει να εξαλειφθεί.



• Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί πρέπει να πληρώσουν.


• Το όνομα της Μακεδονίας θα μείνει αδιαπραγμάτευτο.


• Η Τουρκία πρέπει να μείνει εκτός Ευρωπαϊκής ένωσης.


Η κυβέρνηση της ΝΔ θα πρέπει να αποφασίσει: ή θα οικοδομήσει ευρείες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα μεγάλα θέματα της Ελληνικής κοινωνίας ή θα συνεχίσει την αποτυχημένη και αλαζονική μικρο-διαχείριση που ασκεί εδώ και 5 χρόνια.
Ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑΟΣ έχουν προτείνει μια σειρά από πολιτικές για την άμεση αντιμετώπιση των λιμναζόντων θεμάτων του τόπου μας. Ο Ελληνικός Λαός έδειξε την κατεύθυνση. Το πατριωτικό κίνημα διευρύνει την επιρροή του και την δυναμική του. Οι εθνικές ιδέες είναι στο προσκήνιο και όποιος τις περιφρονήσει θα συνεχίσει να ηττάται

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009


Καταδίκη του δημάρχου της Χιμάρας Βασίλη Μπολάνου.

Στις 21 Απριλίου 2009 συνεδρίασε το δικαστήριο Αυλώνος για πολλοστή φορά με αντικείμενο την δίωξη κατά του Βασίλη Μπολάνου και ο δικαστής Shkelzen Selimi ανακοίνωσε την απόφαση καταδίκης του δημάρχου της Χιμάρας και προέδρου της Εθνικής Οργάνωσης «Ομόνοια». Στην ουσία το δικαστήριο έκανε δεκτή την από 10/3/09 πρόταση του εισαγγελέα Sokol Malaj. Η ποινή που επιβλήθηκε για «κατάχρηση εξουσίας και καταστροφή δημόσιας περιουσίας» έχει ως εξής:
Φυλάκιση 6 μηνών
Χρηματικό πρόστιμο ύψους 4000 ευρώ
Στέρηση «διοικητικών δικαιωμάτων» για τρία έτη
Τα πραγματικά γεγονότα έχουν ως εξής:
Το περασμένο έτος, αυθαίρετα και ως μη όφειλε, το αντίστοιχο αλβανικό ΥΠΕΧΩΔΕ αποφάσισε να τοποθετήσει πινακίδες οι οποίες υποδεικνύουν τα τοπωνύμια, τις συνοικίες, τα μνημεία καθώς και τις κύριες οδούς της Χιμάρας. Κατά την αλβανική νομοθεσία η συγκεκριμένη αρμοδιότητα ανήκει στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ο δήμος Χιμάρας, όμως, δεν ερωτήθη ποτέ για την τοποθέτηση των πινακίδων. Ο δήμαρχος Χιμάρας, συμμορφούμενος με την νομιμότητα αφαίρεσε τις συγκεκριμένες πινακίδες για τρεις επιπλέον λόγους:
Οι πινακίδες περιόριζαν τα όρια του δήμου και άφηναν τουριστικά «φιλέτα» εκτός δικαιοδοσίας του δήμου Χιμάρας με σκοπό να τα διαχειριστούν οι «εκλεκτοί» των αλβανών κυβερνώντων, όπως έγινε με την παραλία στην Νίβιτσα-Κακομαία.
Καταστρατηγούσαν και παραποιούσαν την σημασία των πολιτιστικών μνημείων, π.χ. το «Μοναστήρι του Σταυρού» αναφερόταν ως «Εκκλησία του Αγίου Σταυρού» και πολλά άλλα τέτοια ευτράπελα.
Οι πινακίδες ήσαν δίγλωσσες (αλβανικά και αγγλικά) και όχι τρίγλωσσες. Δεν περιελάμβαναν δηλαδή την ελληνική ως μητρική μας γλώσσα κατά παράβαση αφ’ ενός του άρθρου 11 της Συμβάσεως Πλαισίου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις Εθνικές Μειονότητες και αφ’ ετέρου την προ ενός μόλις μηνός ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για αναγραφή των πινακίδων υποχρεωτικά και στα ελληνικά.
Η πρόταση του εισαγγελέα Αυλώνα προφανώς επηρεάστηκε από την εθνικιστική προπαγάνδα που ασκούν τα αλβανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης καθώς και αλβανοί βουλευτές όλων των παρατάξεων.
Η συγκεκριμένη δίωξη έρχεται να προστεθεί στην πρόσφατη οριστική καταδίκη πέντε Χιμαριωτών από το ανώτατο δικαστήριο της Αλβανίας για τα γεγονότα των εκλογών του 2003 και στην δίωξη δέκα Χιμαριωτών για συμμετοχή τους σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του άγριου ξυλοδαρμού δύο συμπατριωτών μας από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Χιμάρας.
Πρέπει επίσης, να προβληματίσει η πρακτική των αλβανικών αρχών να δημοσιοποιούν τις διώξεις κατά ομογενών κάθε φορά που επισκέπτονται την Αλβανία Έλληνες επίσημοι. Συγκεκριμένα:
Ενώ η υπόθεση των πέντε Χιμαριωτών εκκρεμούσε ενώπιον του ανωτάτου δικαστηρίου για δύο περίπου χρόνια, μετά από πλήθος αναβολών η απόφαση τελικά βγήκε μία ημέρα πριν την επίσκεψη της Υπουργού Εξωτερικών κυρίας Μπακογιάννη στα Τίρανα, με την ιδιότητα της προεδρευούσης του ΟΑΣΕ.
Η καταδίκη των 10 Χιμαριωτών για «συμμετοχή σε παράνομη διαδήλωση» για τον άγριο ξυλοδαρμό δύο συμπατριωτών μας πραγματοποιήθηκε μία ημέρα πριν την επίσκεψη του Υφυπουργού Εξωτερικών κυρίου Θεόδωρου Κασσίμη στην Αλβανία.
Ενώ το δικαστήριο για την εκδίκαση της υπόθεσης του δημάρχου είχε αναβληθεί πολλές φορές αποφάσισαν να δημοσιοποιήσουν την πρόταση του εισαγγελέα μία ημέρα πριν επισκεφθεί την Αλβανία ο Υφυπουργός Εξωτερικών κύριος Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.
Το Δικαστήριο του Αυλώνα καταδικάζει τον Έλληνα δήμαρχο της Χιμάρας και πρόεδρο της μοναδικής οργάνωσης των Βορειοηπειρωτών, λίγες ημέρες πριν την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ελλάδας στα Τίρανα.
Αυτές οι συμπεριφορές δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως τυχαίες. Το αλβανικό κατεστημένο κάνει επίδειξη δυνάμεως επιχειρώντας να τρομοκρατήσει και να κάμψει τις εστίες αντιστάσεως στην Χιμάρα και στην Βόρειο Ήπειρο γενικότερα.

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Αποσπάσματα από το βιβλιό της Savitri Devi, «Η Αστραπή και ο Ήλιος».


«Το άτομο που ζει κάτω από το σιδερένιο κι ατσάλινο καθεστώς της σύγχρονης «προόδου» μπορεί να φαει ό,τι του κάνει κέφι (σε μεγάλο βαθμό, τουλάχιστον), να παντρευτεί όποιον του αρέσει (δυστυχώς!), και να πάει όπου του αρέσει (τουλάχιστον στην θεωρία). Αλλά αναγκάζεται να δεχθεί σε όλα τα ζήτημα που ξεπερνούν το άτομό του, στα ζητήματα που έχουν πραγματικά σημασία, τα πιστεύω, τη στάση ζωής, την κλίμακα των αξιών και, σε μεγάλο βαθμό, τις πολιτικές απόψεις που τείνουν να ισχυροποιήσουν το ισχυρό κοινωνικοοικονομικό σύστημα εκμετάλλευσης στο οποίο ανήκει (ή μάλλον στο οποίο εξαναγκάζεται να ανήκει προκειμένου να είναι σε θέση να επιζήσει), και στο οποίο είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Και μάλιστα, τον κάνουν να πιστεύει ότι είναι προνόμιό του να είναι ένας τροχός σε έναν τέτοιο οργανισμό, ότι τα ασήμαντα ζητήματα στα οποία αισθάνεται πως είναι κύριος του εαυτού του είναι, αντίθετα, τα πιο σημαντικά, τα μόνα πραγματικά σημαντικά.»

«Κι ακόμη, του λένε, στις δημοκρατικές χώρες τουλάχιστον, ότι είναι ελεύθερος από κάθε άποψη, ότι είναι ένα άτομο που δεν έχει να δώσει λογαριασμό σε κανέναν εξόν στη δική του συνείδηση - μετά από χρόνια έξυπνης διαμόρφωσης έπλασαν την «συνείδησή του» κι ολόκληρη την ύπαρξή του τόσο βαθιά, σύμφωνα με το σχέδιό τους, που δεν είναι πλέον σε θέση να αντιδράσει διαφορετικά».

«Είναι η εποχή κατά την οποία το ψέμα βαπτίζεται «αλήθεια» και η αλήθεια καταδιώκεται ως ψέμα ή λοιδορείται ως παραφροσύνη, στην οποία οι απολογητές της αλήθειας, οι θεόπνευστοι ηγέτες, οι αληθινοί φίλοι της φυλής τους και του συνόλου της ζωής, οι θεϊκοί άνδρες, ηττώνται και οι οπαδοί τους ταπεινώνονται και η μνήμη τους συκοφαντείται, ενώ οι άρχοντες του ψεύδους χαιρετίζονται ως «σωτήρες», η εποχή στην οποία κάθε άνδρας και γυναίκα βρίσκεται σε λάθος θέση κι ο κόσμος κυριαρχείται από κατώτερα υποκείμενα, μπασταρδεμένες φυλές και φαύλες δοξασίες, όλα τους κομμάτι μιας σύμφυτης ασχήμιας πολύ χειρότερης από την απόλυτη αναρχία».

Μετανάστευση και εγκληματικότητα στην Ελλάδα


Ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία για τη σύνδεση της μετανάστευσης με την εγκληματικότητα στην Ελλάδα κατά το έτος 2008 βρίσκει κανείς σε άρθρο της της 3ης Απριλίου 2009, από τη δημοσιογράφο Λαμπρινή Χ. Θωμά, , από το οποίον και τα ακόλουθα αποσπάσματα:

Πριν από μερικά χρόνια, τέτοιες μέρες, η είδηση για αιματηρές συγκρούσεις με «μαχαίρια, ρόπαλα και τσεκούρια» στο κέντρο της Αθήνας θα αντιμετωπίζονταν ως πρωταπριλιάτικη φάρσα. Να όμως που, για δεύτερη φορά μέσα στο τελευταίο εξάμηνο, συμμορίες αλλοδαπών συγκρούονται στις οδούς Σοφοκλέους και Μενάνδρου, διεκδικώντας, η κάθε εθνότητα, τον έλεγχο της περιοχής για τις δικές της «δραστηριότητες».

Δεν πρόκειται παρά για τις πιο εμπορεύσιμες από τις ειδήσεις της νέας βίας. Οι περισσότερες καθημερινές επιθέσεις, εγκλήματα και παραβάσεις μικρότερης έντασης δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας ή περιορίζονται σε κάποιο μονόστηλο. Οι επίσημες στατιστικές της αστυνομίας για το περασμένο έτος λένε ότι είχαμε 25% περισσότερους βιασμούς σε σχέση με το 2007 (και 34% παραπάνω σε σχέση με το μέσο όρο των τελευταίων οκτώ ετών), 16% περισσότερες ληστείες σε σχέση με το 2007 (και 54% παραπάνω σε σχέση με το μέσο όρο των τελευταίων οκτώ ετών), 15% παραπάνω διαρρήξεις (και 41% περισσότερες σε σχέση με το μέσο όρο των τελευταίων οκτώ ετών) και 30% περισσότερες υποθέσεις ναρκωτικών. Και ενώ είναι εντυπωσιακή η σταδιακή αύξηση της εγκληματικότητας από το 2000, ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η «έκρηξη» της το περασμένο έτος. Εντυπωσιακή και δυσοίωνη.

Ενώ σε κάθε κράτος που σέβεται τον εαυτό του αυτή η κατάσταση θα αποτελούσε αφορμή σοβαρού δημοσίου διαλόγου με ζητούμενο την λήψη των κατάλληλων μέτρων, στην Ελλάδα το όλο θέμα απαξιώνεται αν δεν λοιδωρείται κι όλας σαν «αδικαιολόγητη φοβία των μικροαστών» και των περιφρονητικά χαρακτηρισμένων ως «νοικοκυραίων».

Εν Ελλάδι, ορισμένοι έχουν εμπεδώσει τόσο την ρήση του Προυντόν ότι «η ιδιοκτησία είναι κλοπή» ώστε κάθε αντίδραση μπροστά στην άνοδο της εγκληματικότητας τους είναι περιφρονητέα. Όποιος δε επιθυμεί την εφαρμογή των νόμων, αυτός πια είναι σεσημασμένος οπαδός «του νόμου και της τάξεως», δηλαδή λίγο-πολύ χουντικός.

Αν μάλιστα τολμήσει να ψελλίσει ότι οι αλλοδαποί μετανάστες και λαθρομετανάστες έχουν παίξει και αυτοί το ρόλο τους στην άνοδο της εγκληματικότητας, ε, τότε πολιτικοί, δημοσιογράφοι, παράγοντες, μη κυβερνητικές οργανώσεις και μαϊντανοί των ΜΜΕ θα τον καταδικάσουν αυτόματα ως ξενόφοβο, ρατσιστή και οπαδό μπουμπούκων και ετέρων μπουμπουκιών.

Τι και αν ενώ οι αλλοδαποί υπολογίζονται γύρω στο 10% του πληθυσμού, είναι υπεύθυνοι για το 42% των ανθρωποκτονιών, 30% των απατών, 43% των βιασμών, 44% των διαρρήξεων, 32% των κλοπών τροχοφόρων, το 50.6% των ληστειών, 40.7% των υποθέσεων σεξουαλικής εκμετάλλευσης και το 26.3% των υποθέσεων παράνομης οπλοκατοχής που διεξάχθηκαν το σωτήριο έτος 2008.

Και οι αριθμοί είναι, από ό,τι φαίνεται, ξενόφοβοι. Και δεν είναι καν πλήρεις, αφού λόγω των δεκάδων χιλιάδων παράνομων ματαναστών που δεν είναι καταγεγραμμένοι πουθενά «και άρα χωρίς τους άτυπους κοινωνικούς ελέγχους που ισχύουν για τους άλλους, η συντριπτική πλειονότητα των εγκλημάτων που διαπράττονται από τους αλλοδαπούς παραμένουν ανεξιχνίαστα και η αριθμητική τους συμμετοχή στο έγκλημα μικρή», όπως είχε δηλώσει προ δεκαετίας ήδη στην Καθημερινή, ο καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Ιάκωβος Φαρσεδάκης.

Από τα άνετα προάστια, την ελληνική ιδιότυπη suburbia των υψηλών εισοδημάτων, εύκολα τα παραβλέπει κανείς όλα αυτά και ασκεί αφ’ υψηλού κριτική στους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα. Εύκολα βλέπει και κατακρίνει τις ακρότητες τους, την καταφυγή τους στην αυτοδικία, την στροφή τους στην δεξιά ή και την ακροδεξιά. Δύσκολα όμως καταλαβαίνει τα προβλήματά τους. Λογικό, αφού για τα άνετα προάστια τα γκέτο είναι σαν τις χωματερές. Μόνο οι Φιλιπινέζες τους έχουν το ελεύθερο σε αυτές τις περιοχές. Άλλωστε, οι φωνές του απαίσιου θιάσου δεν χρειάζεται να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους για να διώξουν τους λαθρομετανάστες από την Κηφισιά. Αυτό το αναλαμβάνουν από μόνα τους τα υψηλά ενοίκια.

Βεβαίως, δεν είναι μόνο οι μετανάστες υπεύθυνοι για την αύξηση της εγκληματικότητας ―ακόμη και αν είναι δυσανάλογα υψηλά τα ποσοστά συμμετοχής τους σε αυτήν. Είναι και όλο το παραμύθι «γκλαμουριάς», υπερκατανάλωσης και γρήγορου πλουτισμού που εμπέδωσε από το ‘90 και μετά η ελληνική κοινωνία. Είναι και η διάλυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της όποιας ελληνικής βιομηχανίας που μετέτρεψε άλλους σε υπάλληλους διαφόρων «φρανσάιζ» και άλλους σε ανέργους. Είναι και η αυξανόμενη ιδιωτεία και ιδιοτέλεια των κατά λάθος ελλήνων.

Το πρόβλημα ασφαλείας με λαθρομετανάστες



Η επόμενη «βόμβα» που θα σκάσει στη χώρα μας θα σχετίζεται πιθανότατα με την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση και τις συμμορίες μεταναστών. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις, δεν έχει ορατή και πολιτικά ορθή λύση και κινδυνεύει να οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις. Η Πάτρα υποφέρει εδώ και παρά πολύ καιρό από τους πρόσφυγες που έχουν καταλάβει το λιμάνι και τους αρμόδιους φορείς που δεν μπορούν να βρουν λύση. Πολλά νησιά του Αιγαίου δεν αντέχουν άλλο τη συνεχή εισροή λαθρομεταναστών και βρίσκονται στα όρια της απελπισίας. Η Τουρκία αφήνει τα κυκλώματα να κάνουν τη δουλειά τους και βεβαίως λίγο ενδιαφέρεται αν η Ελλάδα αποκτά ένα μεγάλο και ενδεχομένως άλυτο πρόβλημα.

Το ποτάμι της λαθρομετανάστευσης είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Εξίσου μεγάλο όμως πρόβλημα είναι και η ανεξέλεγκτη δράση εγκληματικών συμμοριών διαφόρων μειονοτήτων στο κέντρο της Αθήνας. Ακόμη και οι πλέον επιρρεπείς σε δακρύβρεχτες κουβέντες περί πολυπολιτισμικότητας αντιλαμβάνονται ότι τα πράγματα έχουν σοβαρέψει. Ενας φίλος βλέπει με τρόμο μια παρέα με ρόπαλα και μαχαίρια να κινείται απειλητικά στο κέντρο της Αθήνας. Ενας άλλος διηγείται το πώς μια ομάδα ξένων επισκεπτών ξεναγήθηκαν στο πάλαι ποτέ ιστορικό κέντρο της πόλης όπου υπέστησαν άγρια επίθεση από μια ομάδα Αφρικανών. Η Ελλάδα είναι μια φιλόξενη χώρα, αλλά φοβούμαι πως οι απρόσκλητοι αυτοί ξένοι επισκέπτες έχουν αντιληφθεί πως είναι και ξέφραγο αμπέλι, με μια αστυνομία διαλυμένη και ένα κράτος ανίσχυρο να επιβάλει τον νόμο.

Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, όπως φάνηκε στους πυρπολημένους δρόμους της Αθήνας τον περασμένο Δεκέμβριο. Είναι λογικό ανάμεσα στους χιλιάδες παράνομους μετανάστες να συγκαταλέγονται εγκληματικά στοιχεία και είναι ακόμη πιο λογικό ο αριθμός τους να αυξηθεί επικίνδυνα όσο θα βαθαίνει η κρίση και θα μειώνονται οι διαθέσιμες θέσεις εργασίας. Το ζήτημα αυτό, το οποίο συχνά αγνοούμε λόγω υπερβολικής πολιτικής ορθότητος, έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και, καλώς ή κακώς, συνδέεται από τον κόσμο με τη διογκούμενη αίσθηση ανασφάλειας στην κοινωνία.

Πολιτικοί που αφουγκράζονται την κοινωνία διαισθάνονται πως η κοινή γνώμη μοιάζει με καζάνι που βράζει σε σχέση με αυτά τα θέματα. Είναι μαθηματικώς βέβαιο πως με το άκουσμα της σύλληψης κάποιου «ξένου» για κάποια μεγάλη ποινική ή τρομοκρατική ενέργεια θα ξεσπάσει ένα κύμα κοινωνικής οργής. Είναι φυσικό και έχει ήδη συμβεί στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι όμως και επικίνδυνο, γιατί μαζί με τα χλωρά καίγονται και τα ξερά: οι μετανάστες που έχουν νοικοκυρευθεί, δίνουν τη μάχη της βιοπάλης κόντρα σε όλη την επιθετική ελληνική γραφειοκρατία και προσφέρουν στην ελληνική οικονομία και την επίλυση του ασφαλιστικού.